مطالعۀ رابطۀ بین سرمایۀ اجتماعی و امید به آینده با بی‌تفاوتی جوانان (مورد مطالعه: شهر کرمانشاه)

پژوهش حاضر با هدف مطالعة رابطة بین سرمایة اجتماعی و امید به آینده با بی‌تفاوتی جوانان در شهر کرمانشاه انجام گرفته است. متناسب با پارادایم نظری غالب بر پژوهش، از روش همبستگی و ابزار پرسشنامه برای مطالعه بهره گرفته شد. جامعة آماری جوانان 20 تا 30 سالة شهر کرمانشاه هستند که در زمان پژوهش (سال 1397)، تعداد آن‌­ها برابر با 42017 نفر بود. با توجه به حجم جامعة آماری، 400 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون، تی و تحلیل واریانس برای بررسی فرضیه‌ها و برای سنجش مدل پژوهش رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر به‌کار گرفته شد. یافته‌های نشان داد بین متغیرهای مستقلی مانند سرمایة اجتماعی، امید به آینده، میزان درآمد و نوع منزل مسکونی بر متغیر وابسته (بی‌تفاوتی اجتماعی) تأثیر معنادار دارند. یافته‌های حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای سرمایة اجتماعی و امید به آینده توانستند در مجموع، 23 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین و پیش‌بینی کنند. می‌توان استنباط کرد با افزایش سرمایة اجتماعی و امید به آینده، میزان بی‌تفاوتی اجتماعی جوانان کاهش خواهد یافت. به عبارتی، دیگر آسیب‌های اجتماعی کاهش خواهد یافت و به‌طور طبیعی همبستگی افراد افزایش و بی‌تفاوتی کاهش خواهد یافت. بنابراین، دو متغیر یادشده می‌توانند تأثیر بازدارندگی بر بی‌تفاوتی اجتماعی داشته باشد.